vrijdag 3 juli 2009

Brief van Zr. Redempta Bogers

Lieve familie, vrienden van de studentjes,
Ja het is weer tijd om achter het machientje te gaan zitten om weer eens het een en ander van hier te vertellen. Dat is zo de gewoonte geworden he.
Eerst even vragen hoe het met u gaat? Bent u nog in goede gezondheid? Ik hoop het echt hoor, want dat is wel het voornaamste he. En gaat het ook goed met uw hele familie? De goede God zorgt er wel voor hoor.
Dan mag ik u ook weer op de eerste plaats hartelijk bedanken oor alles wat u weer voor uw studentje of meerdere studentjes gedaan hebt voor hun studie om hen weer een stap verder te helpen naar hun toekomst. De studie is het voornaamste want zonder een papier in je handen kom je hier ook niet meer aan een goede baan.
Dank zij vele families en vrienden zijn er nog veel arme kinderen geholpen om een goed werk te krijgen. Op school hebben we ook pedagogie waar er velen geslaagd zijn en onderwijzer geworden. Dat is zo fijn hoor. Want ze hebben ook hun salaris. Fijn he. Dit hebben ze allemaal te danken aan het feit dat ze hulp hebben gehad want anders waren zo nooit zo ver gekomen.
We hopen dat u kunt blijven helpen voor de arme kinderen en de jongeren; ze hebben zo graag uw hulp.
Op school gaat het goed, ook met de kleintjes. Wel dat er veel kindjes zijn die zonder dat ze thuis wat gegeten hebben naar school komen. Maar ze krijgen
lancha om half 10 van rijstpap met melk of mais chocolademelk met koekjes; dat vinden ze zo lekker en dan kunnen ze ook beter studeren he. Ook na de middag om 3 uur krijgen zo ongeveer 40 kinderen van het gymnasium dat. Dat zijn de studenten die komen van het binnenland en die gaan vaak heel vroeg van de school.
Volgende week is het feest van Sint Jan, dat is een folkloristisch feest met veel dansen. Heel de school doet mee met allemaal verklede jurken en versierde broeken. Erg leuk; heel de school is al versierd. Dat hebben de kinderen samen gedaan maar de onderwijzeressen hebben ook wat meegedaan hoor.
Het weer is wat beter geworden. Nu heeft het wat geregend gelukkig. Er zijn plaatsen waar alles onder water gelopen is. In het zuiden en de Amazonas, hier staat de zon weer. We hebben vreselijk heet weer gehad; de mensen en het vee hadden geen water en er was geen werk voor de mannen op het land. Het was een ellende. Hierdoor zijn veel families vertrokken, ze moesten wel. Velen zijn nu in Sao Paolo, Rio of Arapiraca. Het is zo fijn dat de Brailianen heel gastvrij zijn. Als er iemand in nood is, zullen ze altijd helpen. Dikwijls bij de familie. "Kom maar hier, we zoeken wel een plaatsje." Ja, zo is het vaak: de ene arme help de andere arme. Mooi hoor.
Ja ik moet ook even wat vertellen van mijzelf. Maar over mij praat ik niet graag hoor. Vorig jaar ben ik even ziek geweest. Een kleine hersenbloeding. Dat was 8 dagen in het ziekehuis en verder nog even thuis geweest om een beetje bij te komen van al de akelige spuiten en nare onderzoeken en ik ben weer bijna helemaal goed hoor. Sinds eind 2008 rijd ik weer auto en ga ongeveer iedere dag naar school en naar de crèches. Fijn hoor heerlijk te werken onder de mensen die ons zo nodig hebben.
Beste familie en vrienden, ik moet eindigen; het was fijn even u te schrijven. Heel hartelijk bedankt voor alles. En tot de volgende keer.
Het ga u heel goed!
Hartelijke groeten

Zr. Redempta Bogers